เป็นระยะเริ่มต้นของโรคปริทันต์ มีการอักเสบของเหงือกเนื่องจากการสะสมของคราบจุลินทรีย์ที่ขอบเหงือก ทำให้เหงือกบวม แดง และมีเลือดออกง่ายเวลาแปรงฟัน แต่ยังไม่มีการทำลายกระดูกรอบรากฟัน ระยะนี้สามารถรักษาให้หายขาดได้ด้วยการกำจัดคราบจุลินทรีย์และแปรงฟันอย่างถูกวิธี

เมื่อปล่อยให้เหงือกอักเสบเป็นเวลานาน จะมีการทำลายเส้นใยยึดปริทันต์และกระดูกรอบรากฟันเกิดขึ้น ร่องลึกปริทันต์ จะลึกมากขึ้นจาก 1-2 มม. เป็น 3-4 มม. แต่มักยังไม่มีอาการปวดหรือฟันโยก จำเป็นต้องรักษาโดยการขูดหินปูน และเกลารากฟัน เพื่อกำจัดคราบจุลินทรีย์ใต้เหงือก

เมื่อมีการลุกลามของการอักเสบ ร่องลึกปริทันต์จะเพิ่มเป็น 5-6 มม. มีการสูญเสียกระดูกรอบรากฟันถึง 50% ผู้ป่วยจะเริ่มสังเกตเห็นว่าฟันยาวขึ้นและเริ่มโยก อาจต้องรักษาด้วยการผ่าตัดเปิดแผ่นเหงือก ร่วมกับการขูดและเกลารากฟันที่ละเอียดขึ้น

เป็นระยะที่มีการทำลายอย่างหนักของเนื้อเยื่อปริทันต์และกระดูก ทำให้มีร่องลึกปริทันต์มากกว่า 6 มม. มีการสูญเสียกระดูกรอบรากฟันมากกว่า 50% ฟันจะโยกมาก อาจต้องเสริมกระดูกเทียมหรือปลูกถ่ายกระดูก ในบางกรณีที่กระดูกถูกทำลายมากเกินไป จำเป็นต้องถอนฟันซี่นั้นทิ้ง